Już po wręczeniu, tłum ludzi w BUWi

Już po wręczeniu, tłum ludzi w BUWie, fotografowie, jurorzy, pisarze, ćmy bankietowe, czytelnicy. Koło nas stoi jakaś blondynka i patrzy usilnie. W ręku trzyma "Dracha" Szczepana Twardocha. Wreszcie przerywamy rozmowę, a ona podchodzi i pyta, czy mógłbym złożyć autograf.
- Ale tu? To nie jest moja książka.
- Jak to nie? Przecież pan jest tu na zdjęciu - i pokazuje mi Szczepana Twardocha. Na zdjęciu.
- To nie jestem ja.
- Jak to nie?! - i puka palcem w zdjęcie Szczepana Twardocha.
- Proszę pani - włącza się Pietia - to jest mój mąż, jesteśmy razem od dwunastu lat i zapewniam panią, że nie jest Szczepanem Twardochem.
- A bo panowie to wszyscy na tych zdjęciach... - żacha się - tacy wyfotoszopowani...

Wyniki (gruziński) 1:

მას შემდეგ, პრეზენტაცია, ხალხის ბრბო buw, ფოტოგრაფებს, მოსამართლეები, მწერლები, პეპელა საბანკეტო მკითხველს. Wheel ჩვენგანი არის ქერა და გამოიყურება მთელი გულით. თავის მხრივ, იგი ფლობს "Drach" სტივენ Twardoch. და ბოლოს, ჩვენ შეწყვიტოს საუბარი, და იგი დადის და ეკითხება, თუ შეიძლება მიიღოს ავტოგრაფი.
- მაგრამ აქ? ეს არ არის ჩემი წიგნი.
- რას გულისხმობთ? მაგრამ თქვენ ხართ აქ სურათზე - და გვიჩვენებს, სტივენ Twardoch. ფოტოზე.
- ეს არ არის ჩემთვის.
- რას გულისხმობთ?! - და დააწინაურა თავისი თითის სურათი სტივენ Twardoch.
- Ma'am - გამოდის, პეტია - ეს არის ჩემი მეუღლე, უკვე ერთად თორმეტი წელი და გარწმუნებთ, რომ ეს არ არის სტივენ Twardoch.
- და იმიტომ, რომ მამაკაცებს ყველა ეს ფოტოები ... - Zach თავს - ასეთი wyfotoszopowani ...