1 Gdybym mówił językami ludzi i ani

1 Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,
a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedź brzęcząca
albo cymbał brzmiący.
2 Gdybym też miał dar prorokowania
i znał wszystkie tajemnice,
i posiadał wszelką wiedzę,
i wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił.
a miłości bym nie miał,
byłbym niczym.
3 I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją,
a ciało wystawił na spalenie,
lecz miłości bym nie miał,
nic bym nie zyskał.
4 Miłość cierpliwa jest,
łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą;
5 nie dopuszcza się bezwstydu,
nie szuka swego,
nie unosi się gniewem,
nie pamięta złego;
6 nie cieszy się z niesprawiedliwości,
lecz współweseli się z prawdą.
7 Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma.
8 Miłość nigdy nie ustaje,
[nie jest] jak proroctwa, które się skończą,
albo jak dar języków, który zniknie,
lub jak wiedza, której zabraknie.
9 Po części bowiem tylko poznajemy,
po części prorokujemy.
10 Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe,
zniknie to, co jest tylko częściowe.
11 Gdy byłem dzieckiem,
mówiłem jak dziecko,
czułem jak dziecko,
myślałem jak dziecko.
Kiedy zaś stałem się mężem,
wyzbyłem się tego, co dziecięce.
12 Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno;
wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz:
Teraz poznaję po części,
wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany.
13 Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy:
z nich zaś największa jest miłość.

Wyniki (łaciński) 1:

I Si loqui linguis hominum loquar et angelorum
caritatem autem non habeam,
factus sum velut cymbalum aes
sonans aut cymbalum tinniens.
II Et si habuero prophetiam,
et noverim mysteria omnia
et omnem scientiam
et omnem possibilitatem [] fidem ita ut montes transferam, .
caritatem autem non habeam,
nihil sum.
III Et si distribuero in cibos pauperum omnes facultates meas
, et corpus ut ardeam,
caritatem autem non habeam,
nihil mihi prodest.
IV caritas patiens
est benigna est caritas.
Caritas non aemulatur
, non facie gloriantur et
non inflatur siccus;
V non licet audacia,
non quaerit quae sua
sunt non ira
malum,
VI non gaudet super iniquitatem
congaudet autem veritati.
VII sustinet,
credit omnia
in omnibus eorum spem
sustinet.
VIII caritas numquam excidit,
[est] prophetiae evacuabuntur,
sive linguae cessabunt sive scientia destruetur
sicut scientia destruetur.
IX parte enim cognoscimus et
ex parte prophetamus.
Cum X venerit quod perfectum
est evacuabitur quod ex parte.
XI Cum essem parvulus,
loquebar ut parvulus,
sapiebam ut parvulus,
cogitabam ut parvulus.
Quando autem factus sum vir,
ablegatis pueros.
XII nunc conspicis speculum in aenigmate,
tunc [vide] facie ad faciem
nunc cognosco ex parte
tunc autem cognoscam sicut et cognitus sum.
XIII Nunc autem manent fides, spes, caritas - tria haec
: major autem horum est caritas.